Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ


Η κορυφαία αθλητική εκδήλωση του χωριού, ήταν για πολλά χρόνια οι γυμναστικές επιδείξεις των παιδιών του δημοτικού σχολείου. Πραγματοποιούνταν την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου, πριν από τις διακοπές του καλοκαιριού και τις παρακολουθούσε όλο το χωριό. Εκτός από ασκήσεις ακριβείας, διοργανώνονταν αγώνες δρόμου, σφυροβολίας, άλματος εις μήκος και ύψος και επίσης διαγωνισμός στη διελκυστίνδα (δύο ομάδες που τραβούν τις δύο άκρες ενός σχοινιού) και στις τσουβαλοδρομίες. Με την πάροδο των χρόνων, η εκδήλωση ατόνησε και σταμάτησε να πραγματοποιείται γύρω στο 1960.

Τα μέσα για να αθληθούν τα παιδιά του χωριού, ήταν υποτυπώδη. Στο σχολείο υπήρχε μία μπάλα και ένας φιλές του βόλεϋ που ήταν η χαρά των αγοριών. Αυτή η μπάλα χρησίμευε και για να παίζουμε ποδόσφαιρο στα διαλείμματα, που ήταν πιο δημοφιλές άθλημα. Στις γειτονιές παίζαμε ποδόσφαιρο, κλοτσώντας τα κονσερβοκούτια, που ακόμη και αυτά ήταν σπάνια. Μετά το 1945, τα παιδιά παίρνανε την ουροδόχο κύστη (φούσκα) του γουρουνιού που σφαζόταν για τα Χριστούγεννα και τη φουσκώνανε με ένα καλαμάκι. Έτσι έφτιαχναν μια μπάλα και έπαιζαν με την ψυχή τους.

Δειλά δειλά, άρχισαν να διοργανώνονται οι πρώτοι ποδοσφαιρικοί αγώνες, αρχικά μεταξύ Θρακιωτών και Ποντίων και αργότερα μεταξύ των γειτονικών χωριών. Ο Αλέξανδρος Μπούρας πήρε μια παλιά ξηλωμένη μπάλα από τον ΟΡΦΕΑ της Ξάνθης και αφού την επιδιόρθωσε στον τσαγκάρη, την έφερε στο χωριό. Πόσες φορές ξαναξηλώθηκε και ξαναράφτηκε αυτή η μπάλα!

Το πρώτο πρόχειρο γήπεδο στήθηκε με πρωτοβουλία κάποιων εφήβων του χωριού, σε κοινόχρηστο χώρο νότια του κοιμητηρίου, αλλά ήταν κατηφορικό και η μπάλα όλο έφευγε στην κατηφόρα. Το 1954, ο Αλέξανδρος Μπούρας μαζί με τους υπόλοιπους νέους του χωριού, έπεισε τον πατέρα του να δωρίσει το δυόμισι στρεμμάτων χωράφι του και τον Σταύρο Δολαπτσόγλου να δωρίσει ακόμη ένα στρέμμα περίπου. Έτσι μαζί με κοινόχρηστο χώρο (εκεί όπου μαζευόταν η αγέλη)που παραχώρησε η κοινότητα, οριοθετήθηκε και διαμορφώθηκε το γήπεδο του Μαγικού, εκεί όπου βρίσκεται και σήμερα.

Το πάθος και η αγάπη των νέων για το ποδόσφαιρο, ήταν πολύ μεγάλη. Χρήματα για να αγοράσουν φόρμες και αθλητικά παπούτσια, δεν υπήρχαν. Κατάφερναν πότε να παίρνουν τα χρησιμοποιημένα των αθλητών των σωματείων της Ξάνθης, ή έδιναν όλες τους τις οικονομίες για τα αγοράσουν. Δεν θα ξεχάσω ότι υπήρχαν νέοι που μοιράζονταν ένα ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια, ο ένας το δεξί και ο άλλος το αριστερό παπούτσι ενώ το άλλο το πόδι ήταν ξυπόλυτο.

Με την πάροδο των χρόνων, οι συνθήκες σταδιακά βελτιώθηκαν και το 1970, με πρωτοβουλία των Αλέξανδρου Μπούρα και Γεωργίου Λελεκίδη, ιδρύθηκε επίσημα το αθλητικό σωματείο του χωριού με το όνομα ΑΣΤΗΡ ΜΑΓΙΚΟΥ. Η ομάδα συμμετέχει μέχρι και σήμερα στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Γεια σας κ συγχαρητηρια για την προσπαθεια σας ,τόσο για τηνέκδοση του βιβλίου όσο κ για τον ιστοτόπο σας.
Μαζεύω σήματα ποδοσφαιρικών ομάδων κα ι θα ήθελα την βοήθεια σας με το σήμα του ΑΣΤΕΡΑ ΜΑΓΙΚΟΥ.Μπορείτε να με βοηθήσετε?
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Απόστολος Γρηγοριάδης είπε...

Επικοινωνήστε μαζί στο 2541091238 και θα προσπαθήσω να το βρω από τα αρχεία του χωριού μας.